Νοεμβρίου 27, 2009

Ανέκδοτα by the moon light

M

πλησίασε λίγο πιο κοντα
μοσοέκλεισε τα μάτια του κ μετα
εκανε μερικά βηματάκια πισω
χμ!
ενδιαφέρον
μισοέκλεισε πάλι λίγο τα μάτια
(ένας γκαλερίστας του είχε πει κάποτε
πως η κίνηση αυτή δείχνει ανθρωπο
με βαθια γνώση στην ζωγραφική
κάτι με τα χρώματα
την εστίαση
τέλος πάντως δε θυμάται ακριβώς
αλλά όπως και να χει της άρεσε
το παιχνίδι της αυθεντίας)

Νομίζω πως πρέπει να ασχοληθείς λίγο
πιο σοβαρά
με αυτό
το ίδιο κανάκεμα
αν ήταν τελικά
το είχε ακούσει πολλές φορές
σχεδόν με ότι καταπιάστηκε
σχεδόν
και σχεδόν την ίδια στιγμή το άφηνε

Η εμμονή της να εστιάζει στα αρνητικά της
κάθε κατάστασης ηταν το πραγματικό της ταλέντο

άρνηση
μιζέρια?
αρνηση!
ματαιότις?
Αρνηση

εδώ ο κόσμος χάνεται κ εσυ το παίζεις
γκόμενα
Είναι κάλο να έχεις ένα στόχο
και κάτι βαρύ
στο χέρι





45C υπο σκιά και λάστιχο..

Αυτοαναλώνομαι σε έναν εσωτερικό οριακό κύκλο
ο οποίος με αποτρέπει να πράξω
με κάνει να αισθάνομαι μισή
λίγη
Νομίζω ότι
ξέρω τι θέλω
να βγω από κει
ξέρω τι πρέπει για
να βγω από κει
ξέρω τι θέλω να κάνω
όταν βγω από εκεί
το πρόβλημα είναι πως τις στιγμές τις συνείδησης
που τα πράγματα αποκτούν μια διαυγέστερη υφή
και απογυμνώνονται οι εξαρτήσεις
όπου τα σκοινιά που σε κρατούν δέσμια γίνονται απτά
και άρα εύκολα στοχεύσιμα με το μικρό σου μαχαιράκι να τα κόψεις
μια χαρά μπορείς
τότε ξεπηδά ένα συναίσθημα υπερχείλισης της
καταπίεσης και όλων αυτών των μικρών υποχωρήσεων
που έχεις υποχρεωθεί να κάνεις όλα αυτά τα χρόνια
και ενώ τα ξέρεις
ένα προς ένα
ξεχειλίζει η οργή
που τελικά γίνεται αγανάκτηση
"θέλω βοήθεια"
ψιθυρίζει το κίτρινο σκουλήκι της δειλίας
που κουβαλάμε όλοι κρυμμένο σε έναν κόμπο
στο λαιμό
ένας συναισθηματικός γόρδιος δεσμός
μια αηδία σκέτη!
ΜΙΑ ΑΗΔΙΑ!
μετά βλέπεις γύρω ανθρώπους που τα καταφέρνουν
μάλλον
να κάνουν κάτι για τους εαυτούς τους
και για άλλους ανθρώπους με πραγματικά προβλήματα
όχι σαν τα δικά σου
προβλήματα πολυτελείας
και μετά σκέφτομαι πως με τόση σκληρή κριτική
εύκολα με ρίχνω πάλι στον οριακό μου κύκλο
εκεί που δεν υπάρχει διαφυγή μόνο θάνατος
θάνατος κάθε όμορφης στιγμής
που έχω δημιουργήσει
που έχω μοιραστεί
που έχω ερωτευτεί

μια αμηχανία διαχείρισης του παρόντος
μια αδιέξοδη εμπλοκή στο παρελθόν
μια βλαμμένη φαντασίωση για το μέλλον

Θα ήθελα να ζητήσω συγνώμη
για όσα δείλιασα
για όσα δε σκέφτηκα
για την τεμπελιά μου βασικά

αλήθεια.

(θα μπορούσα να αντιπαραθέσω εκατομμύρια τόνους σκέψης
πόσο λατρεύω να διαβάζω όλα αυτά τα φοβερά μυαλά
καμύ καφκα σαρτρ
νιτσε σιμόνη βιαν
μπαροουζ σεργκει ρεμπο μπλά μπλά μπλά
καθώς και διάφορα θεατρικά
και άλλα πολιτικά
αλλά όπως λέει και ο αγγελάκας
αυτός ο τρύπας
"ήξερα κάποιον που δεν ήξερε καμία ιστορία
και όλο έλεγε
ΕΓΩ ΞΕΡΩ ΠΟΛΛΕΣ
πολλές ιστορίες
μια από αυτές λέει πως ήτανε κάποιος
που δεν ήξερε καμία ιστορία
και όλο έλεγε
εγώ ξέρω πολλές πολλές ιστορίες
μια από αυτές...)




due to manual mal function


i take thee
chance

ca fais de longue temps que n a pas parler

je te manque toujour

ne tengo mentir

yo tengo bailar

around us
fire
around
the
fire

we

the

fire







Περί χριστιανικής ηθικής


Τρόμος σκέψης
μια ισόβια καταδίκη
γυναικα να γεννάς
τον αντρα να τιμάς
όλοι προσκυνήστε
την τεράστια ψωλή
μια ζωή υποταγμένοι
στο παραμύθι της σιωπής
ψυχή σκάσε σώπα μην μιλάς
μάθε μονάχα σαν πονάς να μη ρωτάς
γιατί
πως και τι


Αυνάνα
εχεις μάθει να φυτεύεις
ιδιοκτησίες
κάθε φορά που η διαστροφή σου
φτύνει το φλεγματικό σπέρμα της
στη γη
το αιμα
και τα δάκρυα
φιλτραρισμένα απο βιολογικό
η μυστική σου νύμφη
ένα τέρας τοξικό
με ανάσα που θυμίζει εμμετό
μπουρζουά
και
οχετό
ανάξιε
σου
πλέκω υμνο
ιαμβικό
ανάθεμα ότι και να συμαίνει
αυτό
καλύτερα να σε έβλεπα νεκρό
όμως είμαι υποχρεωμένη να σε ανεκτώ
εσένα και το σόι σου
που λέει και ένα γνωμικό
αλλά εμένα το όνειρο μου είναι επανατατικό
και μπορεί και να μην ζήσω αρκετά για να το δώ.-





(τα παραπάνω αποτελούν για άγνωστω αιτία αδημοσίευτες αναρτήσεις.
εχουν αναρτηθεί με τη σειρά που γράφτηκαν, ενός διαστήματος 4-5μηνών)
εντζόυ

Νοεμβρίου 24, 2009

Meredith Monk

Νοεμβρίου 22, 2009

“Ο λόγος είναι η σκιά της πράξης...”*



Μίλησα?
Σιώπησα?
Είπα αυτά που ήθελα?
Δεν ήμουν σαφής?
Παρασύρθηκα και είπα μονάχα αυτά που ήθελες να ακούσεις?
Αυτά που ήθελα εγώ να ακούσεις?
Είμαι ένας ψεύτης κοινός?
Δεν έδωσα ευκαιρίες?
Με ενδιαφέρουν μονάχα οι δικές μου ανάγκες?
δεν δείχνω την αγάπη μου?
Σε κρίνω?
Σε βάζω σε κουτιά?
Σε τετράγωνα?
Σε κύβους?
Σε ρόμβους?
Σε σπείρες?
.
.
.
Ένα κορίτσι η ζωή, άλλο ένα η επανάσταση και ο έρωτας ένα μπάσταρδο ερμαφρόδιτo

*Δημόκριτος




Νοεμβρίου 15, 2009

Απο το Latcho Drom...

Νοεμβρίου 11, 2009

Μυστήριος Ελκιστής







Όχι εσύ εγώ όχι εγώ εσύ
όχι εσύ εγώ όχι εγώ εσύ


Σε είδα και είχαμε ξαναειδωθεί

σε κάποιο δρόμο

σκοτεινό

ένα μπαρ

τσιγαραιθάλη


Θυμάμαι το πρόσωπο σου

σε μια τυχαία στροφή

ένα βλέμμα

κάποτε

πότε

ποτέ


Όχι εσύ εγώ όχι εγώ εσύ

όχι όχι ναι


αν

η θλίψη και η χαρά είναι πρίσματα

που χρησιμοποιούμε για να

αλλοιώνουμε την πραγματικότητα

η ίδια η πραγματικότητα

είναι απλά αδιάφορη για ότι μας συμβαίνει


ειδωθήκαμε


βλέπω

ακούω

μιλάω

νοιώθω


δεν είναι τρομερό


τρομερό είναι

να δένουμε τα μάτια μας

προσπαθώντας να διατηρήσεις το δέος

του πρώτου φωτός


θυμάμαι μια ιστορία βιβλική μου την είπε η

γιαγιά μου όταν ήμουνα μικρή

με κάποιον που άκουσε λέει το θεό

και μετά έδεσε τα μάτια και τα αφτιά του

αρνήθηκε να ξαναδεί

κάποια πράγματα καμιά φορά τα παίρνουμε στραβά

στραβά


Σε είδα

δεν σε είχα ξαναδεί

θα κοίταζα αλλού...

τα πουλιά του ουρανού

τη θάλασσα και πέρα από αυτή

το βλέμμα μου θα καρφωνότανε στην πλάτη

έχοντας κάνει τουλάχιστον 3 φορές το γύρο του κόσμου


αν

ένα ποτάμι αλκοόλ ξεβράσει

2 σώματα σ' ένα κρεβάτι

προϊόν σπάνιας παλίρροιας

φουσκώσαν οι ψυχές μας και βγήκαν από τα αφτιά

και γίνηκαν χρώματα και ήχοι

ταξιδεύοντας τόσο μακρυά

ξέχασαν πως αυτά ήταν κάποτε

εγώ και εσύ


όλα γύρω μου γυρίζουν γυρίζουν

σε υπερηχητικές ταχύτητες πλησιάζοντας αυτή του

φωτός και εγώ δεν έχω δραμαμίνες

εσύ?

που είναι

Όλα γύρω μου γυρίζουν

Όλα τόσο γρήγορα

κεφάλι

καρδιά

στομάχι

το κορμί πυρετός

Μοναξιά

αγάπη

συντροφικότητα

έρωτας

φωτιά καίει τα σωθικά μου

όλα γυρίζουν

ανασφάλειες

φόβοι

ελπίδες νεκροζώντανες

εσύ


και μετά σε θέλω

ξέρεις τώρα

και μετά σε θέλω ξανά

και μετά ξανά

θέλω εσένα

εγώ

θέλει

εσύ

θέλει

εγώ


σε θέλω τόσο που κύρτωσε η ράχη μου από την προσμονή

τα νύχια μου μακρύναν και γαμψώσαν

από την υπομονή

να βρεθούμε να ρθούμε κοντά

και να μπηχτούμε βαθιά

ο ένας μέσα στον άλλο

τόσο να μπερδέψουμε τα κορμιά μας

που μόνο με αλυσοπρίονο

θα μπορούσαν να μας χωρίσουν


όχι όχι

Όχι εγώ εσύ

Όχι εσύ εγώ

ΟΧΙ

ΟΧΙ

ΟΧΙ