Θ-έρος, τρύγος.....

ΠΟΛΕΜΟΣ.-




Tra(n)-she-art

-μπλα-μπλα-μπλα-μπλα-μπλα-μπλα-μπλα-μπλα-μπλα-μπλα-μπλ-α-μπλα-μπλα-μπλ0-α-μπλα-μπλα-μπλα-μπλ-αμπλα-μπλ-α-μπλα-μπλα-μπλα-μπλα-μπλα-μπλα-μπλα-μπλα-μπλα-μπλα-μπλα-μπλα-μπλα-μπλα-μπλα-μπλα-μπλα-μπλο-μπλα-μπλ-α-α-α-α-α-μπλ-ο...

paper cut

Καλλικάτζαροι!!! χρον πολ

Εντζόυυυυυυυ!!!


(Το παρόν βίδεο αποτελείι επίσης ανταπόκριση στο κάλεσμα του "ακανόνιστον".
http://akanoniston.blogspot.com/2009/12/shoot-em-up.html)

“Ο λόγος είναι η σκιά της πράξης...”*

Μίλησα?
Σιώπησα?
Είπα αυτά που ήθελα?
Δεν ήμουν σαφής?
Παρασύρθηκα και είπα μονάχα αυτά που ήθελες να ακούσεις?
Αυτά που ήθελα εγώ να ακούσεις?
Είμαι ένας ψεύτης κοινός?
Δεν έδωσα ευκαιρίες?
Με ενδιαφέρουν μονάχα οι δικές μου ανάγκες?
δεν δείχνω την αγάπη μου?
Σε κρίνω?
Σε βάζω σε κουτιά?
Σε τετράγωνα?
Σε κύβους?
Σε ρόμβους?
Σε σπείρες?
.
.
.
Ένα κορίτσι η ζωή, άλλο ένα η επανάσταση και ο έρωτας ένα μπάσταρδο ερμαφρόδιτo

*Δημόκριτος

Μυστήριος Ελκιστής

Όχι εσύ εγώ όχι εγώ εσύ
όχι εσύ εγώ όχι εγώ εσύ

Σε είδα και είχαμε ξαναειδωθεί

σε κάποιο δρόμο

σκοτεινό

ένα μπαρ

τσιγαραιθάλη

Θυμάμαι το πρόσωπο σου

σε μια τυχαία στροφή

ένα βλέμμα

κάποτε

πότε

ποτέ

Όχι εσύ εγώ όχι εγώ εσύ

όχι όχι ναι

αν

η θλίψη και η χαρά είναι πρίσματα

που χρησιμοποιούμε για να

αλλοιώνουμε την πραγματικότητα

η ίδια η πραγματικότητα

είναι απλά αδιάφορη για ότι μας συμβαίνει

ειδωθήκαμε

βλέπω

ακούω

μιλάω

νοιώθω

δεν είναι τρομερό

τρομερό είναι

να δένουμε τα μάτια μας

προσπαθώντας να διατηρήσεις το δέος

του πρώτου φωτός

θυμάμαι μια ιστορία βιβλική μου την είπε η

γιαγιά μου όταν ήμουνα μικρή

με κάποιον που άκουσε λέει το θεό

και μετά έδεσε τα μάτια και τα αφτιά του

αρνήθηκε να ξαναδεί

κάποια πράγματα καμιά φορά τα παίρνουμε στραβά

στραβά

Σε είδα

δεν σε είχα ξαναδεί

θα κοίταζα αλλού...

τα πουλιά του ουρανού

τη θάλασσα και πέρα από αυτή

το βλέμμα μου θα καρφωνότανε στην πλάτη

έχοντας κάνει τουλάχιστον 3 φορές το γύρο του κόσμου

αν

ένα ποτάμι αλκοόλ ξεβράσει

2 σώματα σ' ένα κρεβάτι

προϊόν σπάνιας παλίρροιας

φουσκώσαν οι ψυχές μας και βγήκαν από τα αφτιά

και γίνηκαν χρώματα και ήχοι

ταξιδεύοντας τόσο μακρυά

ξέχασαν πως αυτά ήταν κάποτε

εγώ και εσύ

όλα γύρω μου γυρίζουν γυρίζουν

σε υπερηχητικές ταχύτητες πλησιάζοντας αυτή του

φωτός και εγώ δεν έχω δραμαμίνες

εσύ?

που είναι

Όλα γύρω μου γυρίζουν

Όλα τόσο γρήγορα

κεφάλι

καρδιά

στομάχι

το κορμί πυρετός

Μοναξιά

αγάπη

συντροφικότητα

έρωτας

φωτιά καίει τα σωθικά μου

όλα γυρίζουν

ανασφάλειες

φόβοι

ελπίδες νεκροζώντανες

εσύ

και μετά σε θέλω

ξέρεις τώρα

και μετά σε θέλω ξανά

και μετά ξανά

θέλω εσένα

εγώ

θέλει

εσύ

θέλει

εγώ

σε θέλω τόσο που κύρτωσε η ράχη μου από την προσμονή

τα νύχια μου μακρύναν και γαμψώσαν

από την υπομονή

να βρεθούμε να ρθούμε κοντά

και να μπηχτούμε βαθιά

ο ένας μέσα στον άλλο

τόσο να μπερδέψουμε τα κορμιά μας

που μόνο με αλυσοπρίονο

θα μπορούσαν να μας χωρίσουν

όχι όχι

Όχι εγώ εσύ

Όχι εσύ εγώ

ΟΧΙ

ΟΧΙ

ΟΧΙ

Πυρομανία

και να που για ακόμα μια φορά
κυκλοφορείς σαν μια σκιά
χαμένη απο το σώμα της
και κάτι μέσα
δίπλα σου
θυμίζει πως μονάχα
ίσως
το χρώμα των ματιών
να έχει σημασία

-Tra(n)-she-art-

Η βαρκούλα του ψαρά

ψαρεύει σε θολά νερά

Αλλά εμείς την κάνουμε για τ' ανοιχτα

Παλιάνθρωποι!


-Tra(n)-she-art-

Ανάληψη ευθύνης

'Αστηνε κάτω σου λέω!!!