Χριστούγεννα

Χριστούγεννα λοιπόν...

ΚΑΘΕ
χριστούγεννα
γιοτάζουμε τη φυλακή μας.

Τοποθετούμε στα κελιά μας
ένα δέντρο
ή κάτι-σαν(...)
ή ένα καραβάκι, ίσως.

Κάτι να θυμίζει πως κάπου
ίσως εκεί

μακρυάαααααα

-τους τοίχους και τα κάγκελα

υπάρχει η ζωή
το όνειρο
η ελευθερία

μια δροσερή πνοή αέρα.

Λογιών-λογιών
χρωματιστά σκουπίδια
στολίζουν τη ρεπλίκα

Μα τα λουλούδια,
δεν φυτρώνουν πια
εδώ
μόνο τσιμέντο
σκόνη
και γυαλί

καλοκουρδισμένες μαριονέτες,
αγοράζουν
άχρηστα αντικείμενα
ανταλλάσσουν
προσποιητά χαμόγελα
ύπουλα μαχαίρια

Και όταν κάποτε
σε κάποια στιγμή διαύγειας
-ίσως-
σταθεί κανείς

"Ρε, πούστη, μήπως

κάτι
δεν πάει καλά?"

ΓΙΑΤΙ ΒΙΑΖΕΙ ΤΟ
ΧΕΡΙ
ΠΑΛΙ ΠΙΣΩ

ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ???

Πουτάνα κοινωνία......