Ξεκινάω πάντα κουτουλώντας σε τοίχο,
απο συνήθεια?
Να ξεκινήσω απο τα δάκρυα στα μάτια,
μετά απο τη δουλειά?
Να ξεκινήσω απο την αποστειρωμένη διαδικασία
του ακαδημαικού εργαστηρίου?
Να ξεκινήσω απο τα σκατά που κουβαλάει ο κάθε
μαλάκας/-σμένη στο κεφάλι του μα,τον/του/τα/της?
απο συνήθεια?
Να ξεκινήσω απο τα δάκρυα στα μάτια,
μετά απο τη δουλειά?
Να ξεκινήσω απο την αποστειρωμένη διαδικασία
του ακαδημαικού εργαστηρίου?
Να ξεκινήσω απο τα σκατά που κουβαλάει ο κάθε
μαλάκας/-σμένη στο κεφάλι του μα,τον/του/τα/της?
ψψψψψψτ!
όχι μιζέριες!
Είπαμε,
καταραμένε μακιαβελλιστή
ακόμα και αν ο θάνατος είναι μια απόλυτη μορφή ύπαρξης
τα σκουλήκια που σε τρώνε είναι ΖΩΝΤΑΝΑ!
και μάλιστα φτιαγμένα για τη μεγάλη ζωή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου