Σεπτεμβρίου 18, 2009

Freedom from boredom



Ας καλλιεργήσουμε πια αυτή την ικανότητα του χiούμορ...
η επαναστατική μετριοπάθεια του αυστηρά σοβαρά τα παίρνω όλα (τα σφάζω όλα τα μαχαιρώνω) μικροαστού παλιάτσου, το σύστημα έχει τα νύχια του βαθιά στο υποκείμενο, οι θεσμοί φαντάζουν αναπόφευκτοι το χρήμα δε λέει να εξαϋλωθεί(ή πόσο καλυτερότερα μάλλον να εμφανίζεται με τη δύναμη της σκέψης).
Ας υψωθούμε πάνω από τις καταστάσεις να βρούμε την κωμικοτραγική τους πλευρά, έπειτα να ξεχωρίσουμε την αλήθεια και το ψέμα πετώντας και τα δύο στον κάλαθο των αχρήστων παρέα με την αντικειμενική οπτική και την κοινή λογική και μετά μέσα από μια διεστραμμένη αντίληψη της πραγματικότητας η ίδια η πραγματικότητα, η επιβεβλημένη, επιτέλους καταρρέει χαρίζοντας εκατομμύρια πραγματικότητες

ξανά και ξανά ,

ξανά και ξανά,

αέναα ,

όσο χρειάζεται στον καθένα

στην καθεμία,

σε όλους,

σε κανέναν,

τίποτα

ΜΗΔΕΝ

Ο μύθος του κοινωνικού συμβολαίου δηλαδή η θεωρητική αποδοχή ενός ανύπαρκτου μέσου ανθρώπου σε αρχές κανόνες θεσμούς προκειμένου την κοινωνική συνοχή προκειμένου την κοινωνία έχει προ πολλού καταρρεύσει
Το μόνο που έχει απομένει πια είναι η καταναγκαστική εργασία και ένας εσωτερικός διάχυτος πόλεμος, καθότι ορατή η μέχρι πρότινος αόρατη ανυπαρξία κοινών τόπων και νοημάτων αναμεταξύ του ατόμου, ο άνθρωπος, ο κανένας, ο όλοι , ο εγώ
μέσα από αυτά τα συντρίμμια του ατομοσυλλογικού ναυαγίου που ως άλλοι δον κιχώτες καταστρέψαμε ως άλλοι ροβινσώνες ξαναχτίζουμε ως άλλοι σίσιφοι αποδεχόμαστε το παράλογο και συνεχίζουμε
“συμπαθάτε τον, έγινε τόσο άθεος που χρειάστηκε να κατασκευάσει έναν καινούργιο Θεό για να πιστεύει”
Δίχως αρχή, μέση και τέλος
η αποτυχία έρχεται κάθε φορά που θεωρούμε το μέσο, το εργαλείο, σαν αυτοσκοπό...
όλα παλαιώνουν κάποτε
“παρακάτω” κ “παραπάνω” δεν υπάρχει στον κόσμο
είναι δημιούργημα της σκέψης και σαν τέτοιο η καθημερινότητα δύσκολα αλλάζει μέσω λογικών αλμάτων...

ΧΑΧΑΧΑ


“...και η άνοιξη μου χάρισε το φρικαλέο γέλιο του ηλίθιου.”

Στο επόμενο τεύχος μη χάσετε: Τις ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ εργασία και άγρια χαρά

για τον κομμουνισμό
και την αναρχία.-