Απριλίου 22, 2009

Κάτι παλιό...

Ξέρεις τι σκέφτομαι?
...ότι είμαστε τόσο εγωιστές που γινόμαστε τυφλοί
και τα βλέφαρα βαριά
και μεις κατά βάση φυγόπονοι
ανθρωπόμορφοι άγγελοι
αγγελόμορφοι άνθρωποι
και το δηλητήριο τους η μοναξιά
οπ!
"όταν πέσεις στο κενό
παύει να υπάρχει"

μόνη σου θα βγεις
από το λαβύρινθο σου
μόνη

Εγώ όμως τότε συνειδητοποίησα ότι σε έχω ανάγκη
εσένα
έναν γνωστό άγνωστο
γιατί
γιατί
γιατί?

Έκτοτε μόνο δίπλα σου αισθάνομαι καλά
και αυτό είναι το πρόβλημα μου
εξ αρχής
γεωπολιτικό
χωροχρονικό
διαπολιτισμικό




2χρόνια τώρα...

Διάολε!

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

έχει μια ιδέα απο ουίλιαμ μπλέηκ
νε σ'πα καλή μου??